W czasopiśmie „Hyperbaric Physiology and Medicine” nr 1 z 2017 r. Ukazał się artykuł autorów E. Osinovskaya, L.V. Polyakova, N.S. Mirkina. Autorzy prowadzili badania nad problemami autyzmu. Ponieważ problem autyzmu dziecięcego staje się ostatnio coraz bardziej aktualny, uważamy za nasz obowiązek podzielenie się głównymi postanowieniami tego artykułu z osobami odwiedzającymi naszą stronę.
Autorzy definiują autyzm jako rodzaj wyobcowania, wyrażający się wycofaniem jednostki z kontaktu z otaczającą rzeczywistością i zanurzeniem się w świat osobistych przeżyć. Nazywa się ją również chorobą cywilizacyjną, bo jeszcze 60 lat temu była to choroba tak rzadka, że nie wszyscy o niej wiedzieli.
Rosyjscy badacze i lekarze zaczęli zwracać większą uwagę na poszukiwanie skutecznych metod leczenia. Jedną z metod terapeutycznych, która wykazała swoją skuteczność, jest terapia tlenowa w komorze hiperbarycznej. Rosyjscy naukowcy zaprezentowali wyniki swojej pracy na 19. konferencji ICHM w Belgradzie w 2017 roku.
Istnieje powszechna zgoda co do tego, że wczesna diagnoza i długoterminowe kwalifikowane wsparcie pedagogiczne mogą pomóc dziecku z autyzmem. Trwają badania nad technikami wczesnej diagnozy i terapii, ale jak dotąd nie znaleziono żadnych konkretnych technik leczenia autyzmu. Im więcej starań podejmują rodzice i specjaliści, tym lepszy jest efekt leczenia. Rola rodziców i ich związek z dzieckiem autystycznym jest bardzo ważna. Ciężka praca i cierpliwość zawsze dają szansę na sukces.
Przez 5 lat autorzy leczyli i obserwowali ponad sto dzieci w wieku od dwóch do czternastu lat. W sumie były 24 dziewczynki i 82 chłopców. Zaobserwowano i oceniono następujące wskaźniki: zbyt duża lub zbyt mała aktywność fizyczna, zwiększona wrażliwość na dźwięki i dotyk, trudności w opanowaniu nowych ruchów, słabe umiejętności samoobsługi, problemy społeczne i emocjonalne, opóźniony rozwój mowy lub jej brak, trudności w nauce.
Specjaliści wykonywali obserwacje terapeutyczne, neurologiczne, psychiatryczne, badania laboratoryjne, elektroencefalografię, badanie dopplerowskie naczyń głowy i szyi, audiometrię obiektywną, pulsoksymetrię. Rodzice pacjentów prowadzili dzienniczki obserwacji swoich dzieci.
Leczenie pacjentów z autyzmem było złożone i obejmowało przestrzeganie codziennego schematu zajęć, diety, ćwiczeń, zajęć korekcyjnych, rozwojowych i logopedycznych, farmakoterapii i HBO (Hiperbaria tlenowa (ang. hyperbaric oxygen – HBO).
Każdy kurs HBO składał się z 10-20 sesji. Maksymalny okres obserwacji dla pacjentów wynosił 5 lat. W tym czasie dzieci otrzymały do 10 kursów HBO.
Podczas prowadzenia HBO bardzo ważne było indywidualne podejście do każdego dziecka i pomoc rodziców. Jednak wyniki były tego warte.
Pacjent D., lat 4. Przed rozpoczęciem leczenia D. miał negatywny stosunek do tego, co się dzieje, bał się otoczenia i personelu oddziału, płakał i nie chciał iść do komory ciśnieniowej. Mama próbowała pomóc swojemu dziecku i pracy personelu medycznego. Po trzech kursach HBO dziecko nabrało zaczęło zwracać uwagę, gdy ktoś zwracał się do niego. I, choć samnie mówi, ale jego rodzice zauważają, że zaczął ich rozumieć i poprawnie odpowiadać na prośby.
Pacjent A., lat 6. Otrzymał również 3 kursy HBO. Przed rozpoczęciem leczenia był dzieckiem zamkniętym, spokojnym, zabieg w komorze ciśnieniowej traktował obojętnie, bez emocji. Teraz dziecko szczęśliwie wchodzi do komory ciśnieniowej, stało się przyjacielskie, uśmiechnięte, rozmowne.
Pozytywny efekt zaobserwowano u 74 pacjentów (69,8%). Stwierdzono poprawę aktywności motorycznej i rytmu ruchów, pamięci i zdolności koncentracji. Uczniowie poprawili relacje z rówieśnikami, a materiał do nauki stał się łatwiejszy do zrozumienia. Spadła agresywność i impulsywność zachowania, zaczęły się kształtować umiejętności samoobsługi. U dzieci w wieku 2 lat odnotowano znaczny rozwój mowy.
Nie odnotowano ani jednego negatywnego wpływu HBO. U 17 osób (16%) wynik był znakiem „zadowalającym” – wykazały poprawę od jednego do trzech parametrów. Tylko 15 dzieci (14,2%) nie miało efektu leczenia, co autorzy tłumaczą niewystarczającą liczbą kursów HBO lub różnicą w czynnikach, które doprowadziły do rozwoju autyzmu lub faktem, że rodzice nie stosowali się do zaleceń lekarskich.
Oceniając wyniki leczenia, autorzy porównali wyniki między chłopcami i dziewczętami, ponieważ chłopcy są bardziej narażeni na autyzm niż dziewczęta.
Leczenie dzieci z autyzmem wymaga dużo cierpliwości. Dziewczyna M. od 2014 roku, kiedy miała 5 lat, otrzymała 5 kursów HBO. Przed rozpoczęciem leczenia była nadpobudliwa, nadaktywna z okresowymi przejawami agresji wobec matki. Miała słabą koordynację, problemy emocjonalne, trudności w nauce, obsesyjne skoki. Często rysowała, ale jej rysunki nie miały określonego kształtu, wydawały się bezsensowne (ryc. 1).
ryc. 1 ryc. 2
Z badania wynika, że u jednej trzeciej dzieci poprawiła się koordynacja ruchowa i wzrokowo-ruchowa. Umiejętności komunikacyjne poprawiły się u jednej piątej pacjentów, ale umiejętności samoopieki, ogólny rozwój motoryczny i rozwój mowy poprawiły się w wielu przypadkach. Wszystkie ulepszenia były wyraźniejsze u dziewcząt niż u chłopców. Zabieg miał poważny wpływ na rozwój mowy u dzieci z autyzmem: „rozmawiało” 79% dziewcząt i 71% chłopców, co znacznie poprawi ich adaptację społeczną.
Po dwóch kursach HBO, rok po rozpoczęciu leczenia, stało się jasne, że rysuje dziewczynę: pojawił się obraz sukienki i warkoczy (ryc. 2).
Przez następny rok na rysunku pojawiły się obrazy twarzy, a nawet emocji w postaci smutku czy uśmiechu, obrazy nóg (ryc. 3). Poprawiła się koordynacja ruchów, pamięci, pobudliwości i agresji.
Pacjent K., 6 lat. Otrzymał 8 kursów HBO (2 kursy rocznie). Zabiegi rozpoczęto, gdy dziecko miało 2 lata. Był wycofany, nie uśmiechał się, nie nawiązywał kontaktu z personelem medycznym i płakał. Obecnie chętnie udaje się do komory ciśnieniowej.
Stosowanie HBO u dzieci z objawami autystycznymi daje szansę na poprawę ich kondycji, ułatwia ich przyszłą adaptację społeczną oraz zapobiega rozwojowi nieodwracalności choroby.
Źródło: www.barocom.ru