Autyzm staje się poważnym problemem w wielu krajach na całym świecie. W ciągu ostatnich 10 lat liczba dzieci autystycznych wzrosła 10-krotnie. Zaburzenia ze spektrum autyzmu częściej występują u chłopców niż dziewcząt. Czym jest autyzm? Jest to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się deficytem interakcji społecznych, zaburzeniami rozwojowymi, które wpływają na ich postrzeganie i rozumienie otaczającego ich świata.
Autyzm może wystąpić w każdym wieku. W zależności od wieku zmienia się również obraz kliniczny choroby. Umownie rozróżnia się autyzm wczesnodziecięcy (do 3 roku życia), autyzm dziecięcy (od 3 do 10-11 lat) oraz autyzm młodzieńczy (u dzieci powyżej 11 roku życia).
Bardzo ważne jest, aby jak najwcześniej rozpoznać i rozpocząć prawidłowe leczenie.
Głównym objawem autyzmu jest brak lub naruszenie kontaktu z innymi. Wszystkie inne oznaki autyzmu są znacznie mniej odkrywcze. Niemniej jednak musisz je znać: pozwoli ci to bardziej wiarygodnie odróżnić zwykłe wycofanie lub opóźniony rozwój mowy od autyzmu.
Rodzice powinni zwrócić uwagę, gdy dziecko:
- Często chodzi na palcach, zaciska pięsci, potrząsa dłońmi
- Nie patrzy w oczy, nie używa mimiki i gestów
- Jest nadaktywne lub odwrotnie – bierne
- Ma częste napady złości
- Ignoruje rówieśników, gra w monotonne gry, nie naśladuje dorosłych
- Często układa zabawki oraz inne przedmioty w linii
- Cały czas powtarza niektóre słowa i zwroty
- Mówi o sobie w drugiej lub trzeciej osobie
- Nie reaguje na imię, boi się pewnych dźwięków, ma „niewytłumaczalne” fobie
- Jest nieświadome niebezpiecznych sytuacji
Lekarze radzą rodzicom obserwować zachowanie dziecka od momentu jego narodzin, a w przypadku stwierdzenia rozbieżności skontaktować się ze specjalistami. Profesjonalna pomoc lekarza to nie tylko korekcja farmakologiczna zaburzeń zachowania. Przede wszystkim są to specjalne programy edukacyjne dla dzieci z autyzmem, które są startem w życie. Głównym celem terapii jest redukcja problemów związanych z autyzmem i redukcja napięć w środowisku rodzinnym, poprawa jakości życia i samodzielności osób z autyzmem. Nie ma jednej optymalnej metody terapii: jest ona zwykle dobierana indywidualnie.
Autyzm nie zawsze prowadzi do opóźnień rozwojowych, osoby z autyzmem są często bardzo utalentowane i wysoce intelektualne. Najważniejsze jest, aby uwolnić ten potencjał, nauczyć dziecko podstawowych umiejętności komunikacyjnych, uczynić je zrozumiałymi i niezbędnymi dla niego oraz odpowiednio go zmotywować.